راگبی
راگبی یک ورزش گروهی است که در یک زمین چمن مستطیل با دروازه های H شکل در دو سوی زمین و با یک توپ تخم مرغی شکل بازی می‌شود. راگبی در انگلستان در سال 1823 توسط ویلیام وب الیس در مدرسه راگبی اختراع شد. این ورزش در مفهوم عام خود همه ورزش‌هایی را در برمی‌گیرد که از نوعی فوتبال که در مدرسه راگبی در انگلستان بازی می‌شد، ریشه گرفته‌اند.
در راگبی، دو تیم با ۱۵ نفره به مدت ۸۰ دقیقه با یک توپ تخم مرغی شکل در زمین مستطیل بازی می‌کنند. هدف اصلی بازی، گذاشتن توپ درون محوطه دروازه حریف است که به عنوان ترای شناخته می‌شود و ۵ امتیاز دارد. امتیازات دیگر شامل گل کردن توپ از بین دو تیرک عمودی و بالای تیرک افقی دروازه حریف که به سه روش انجام می‌پذیرد و ۳ امتیاز دارد، پنالتی که در صورت خطای بازیکنان تیم حریف زده می‌شود و ۳ امتیاز دارد، و جایزه که بعد از به ثمر رساندن ترای به تیم جایزه داده می‌شود و ۲ امتیاز دارد.
راگبی یک ورزش فیزیکی و خطرناک است و بازیکنان باید با توپ و بازیکنان حریف تکل بزنند و سعی کنند توپ را از دست حریفان خود نگه دارند. در ایران، راگبی به عنوان یک ورزش جدید در حال شکل گیری است و تیم ملی راگبی جمهوری اسلامی ایران نیز وجود دارد.
