لغت Vexatious به معنی آزاردهنده، مزاحم، ناراحت کننده و مزاحمت آور است. تلفظ این لغت به صورت وِکْسِیشَس /vɛkˈseɪʃəs/ است.
این لغت در متون حقوقی و قانونی بسیار استفاده می‌شود و به معنی اقداماتی است که به صورت ناعادلانه و بی‌مورد، برای طرف دیگری ایجاد مزاحمت و آزار می‌کنند. به عنوان مثال، اگر یک فرد به صورت مکرر و بی‌مورد، شکایاتی را در مورد همسایه‌اش به مقامات مربوطه ارائه دهد، این اقدام به عنوان یک اقدام vexatious شناخته می‌شود.
مترادف‌های این لغت عبارت‌اند از: annoying، irritating، troublesome، harassing، و متضادهای آن شامل: helpful، pleasing، و comforting می‌شوند.
ریشه شناسی این لغت به واژهٔ لاتین vexare بازمی‌گردد که به معنی آزار دادن و ناراحت کردن است. این واژه در قرن ۱۵ میلادی برای اولین بار در متون انگلیسی به کار رفته است.
در گرامر، این لغت به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم قرار گیرد. به عنوان مثال، جملهٔ “The vexatious neighbor filed another complaint” به معنی “همسایهٔ آزاردهنده یک شکایت دیگر ارائه داد” است.
در کاربردهای دیگر، این لغت می‌تواند به معنی چیزی باشد که به صورت مکرر و مزاحمت آور، انجام می‌شود. به عنوان مثال، “vexatious noise” به معنی “صدای مزاحمت آور” است. همچنین، این لغت می‌تواند به معنی چیزی باشد که به صورت پیچیده و مشکل ساز، انجام می‌شود. به عنوان مثال، “vexatious legal proceedings” به معنی “روند قانونی پیچیده و مشکل ساز” است.
