لغت Surreptitious به معنای پنهان، مخفی، مخفیانه، و پنهان کاری است. تلفظ این لغت به صورت سرِپتیشِس (səˈrɛp.tɪ.ʃəs) می باشد.
این لغت در مواردی که فعالیتی به صورت پنهانی و بدون اطلاع دیگران انجام می شود، به کار می رود. به عنوان مثال، فردی که به صورت پنهانی و بدون اطلاع دیگران از یک محل ممنوعه عبور می کند، می تواند به عنوان یک فرد پنهان کار و یا surreptitious شناخته شود.
مترادف های این لغت شامل پنهان، مخفی، مخفیانه، پنهان کار، پنهانی، محرمانه، و مخفی سازی می باشند. متضادهای آن شامل آشکار، آشنا، و علنی هستند.
ریشه شناسی این لغت به واژه لاتین “surreptitius” با معنای پنهانی و مخفیانه بازمی گردد. این واژه از دو کلمه لاتین “sub” به معنای زیر و “reptus” به معنای راه رفتن گرفته شده است.
اولین مورد استفاده از این لغت در قرن هفدهم میلادی بوده است. این لغت در ادبیات، رسانه ها، و حتی در زبان روزمره به کار می رود.
در گرامر، این لغت به عنوان صفت به کار می رود و می تواند قبل یک اسم قرار گیرد. به عنوان مثال، “He made a surreptitious entrance into the building” به معنای “او وارد ساختمان شد به صورت پنهانی و بدون اطلاع دیگران” است.
