لغت “Sanction” به معنای تحریم، تأیید، مجوز، محرومیت، و تأدیب به کار می‌رود. تلفظ این لغت به صورت /ˈsæŋkʃən/ در امریکن و /ˈsæŋkʃən/ در بریتیش است.
مترادف‌های این لغت شامل: تأیید، تصویب، مجوز، تحریم، محرومیت، تأدیب، تنبیه، پیش‌بینی، و پیش‌فرض می‌شوند. متضادهای این لغت شامل: لغو، عدم تأیید، عدم تصویب، و آزادی می‌شوند.
تاریخچه و ریشه شناسی این لغت به دوره قرون وسطی بازمی‌گردد، از واژه لاتین “sanctio” که به معنای تأیید، تصویب، و تحریم بوده است. این واژه از ریشه لاتین “sanctus” به معنای مقدس و پاک می‌آید.
اولین مورد استفاده این لغت به صورت تخصصی در دوره قرون وسطی بوده است، و در طول تاریخ در بسیاری از زمینه‌ها مورد استفاده قرار گرفته است، از جمله در حقوق، سیاست، اقتصاد، ورزش، و فرهنگ.
در حقوق، این لغت به معنای تحریم یا تأیید قانونی به کار می‌رود. در سیاست، این لغت به معنای تحریم یا تأیید اقدامات دولتی به کار می‌رود. در اقتصاد، این لغت به معنای تحریم یا مجوز صادر شده توسط دولت به کار می‌رود. در ورزش، این لغت به معنای تحریم یا محرومیت از شرکت در رقابت‌های ورزشی به کار می‌رود. در فرهنگ، این لغت به معنای تأدیب و تنبیه به کار می‌رود.
به عنوان مثال، در حقوق، دادگاه ممکن است تحریمی را برای نقض قانون تصویب کند. در سیاست، دولت ممکن است تحریمی را برای کشوری که به تروریسم پشتیبانی می‌کند، اعمال کند. در اقتصاد، دولت ممکن است مجوزی را برای واردات کالاهای خاص صادر کند. در ورزش، یک بازیکن ممکن است به دلیل نقض قوانین بازی، محرومیتی از شرکت در رقابت‌های ورزشی دریافت کند. در فرهنگ، یک شخص ممکن است به دلیل نقض قوانین، تنبیه شود.
در گرامر، “Sanction” یک فعل و یک اسم است. به عنوان فعل، به معنای تحریم، تأیید، و تنبیه به کار می‌رود. به عنوان اسم، به معنای تحریم، تأیید، و تنبیه به کار می‌رود.
