لغت Lugubrious به معنای ناراحت، غمگین و افسرده است. تلفظ این لغت به صورت /ləˈɡjuːbriəs/ است.
این لغت در متن های ادبی و شعری بسیار کاربرد دارد و برای بیان حالتی از ناراحتی و افسردگی استفاده می شود. همچنین در مواردی که شخصی به دلیل مرگ یا جدایی از عزیزانشان ناراحت است، از این لغت استفاده می شود.
مترادف های این لغت عبارتند از mournful، melancholy، sorrowful و doleful. متضاد های آن شامل cheerful، joyful و happy هستند.
ریشه شناسی این لغت به لاتین “lugere” که به معنای “تاسف کردن” است، بازمی گردد. این لغت در قرن هفدهم برای اولین بار در ادبیات انگلیسی به کار رفته است.
در گرامر، این لغت به عنوان صفت به کار می رود و معمولاً قبل از اسم قرار می گیرد. به عنوان مثال:
– The lugubrious music made everyone feel sad. (موسیقی ناراحت کننده، همه را افسرده کرد.)
– The lugubrious expression on her face showed that she was not in a good mood. (عبور ناراحت کننده روی صورت او نشان می داد که او در حال حاضر در خوب نیست.)
در نتیجه، lugubrious یک لغت ادبی و شعری است که برای بیان حالتی از ناراحتی و افسردگی به کار می رود. این لغت در ادبیات انگلیسی از قرن هفدهم به کار رفته است و مترادف های آن عبارتند از mournful، melancholy، sorrowful و doleful.
