Confident یک کلمه انگلیسی است که به معنای اعتماد به نفس، مطمئن، خودمانی، و اطمینان است. تلفظ این کلمه به صورت /ˈkɑːn.fə.dənt/ در آمریکایی و /ˈkɒn.fɪ.dənt/ در بریتانیایی است.
کاربردهای کلمه confident در زبان انگلیسی بسیار گسترده هستند. این کلمه می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف شخصی که اعتماد به نفس دارد، استفاده شود. همچنین، می‌تواند به عنوان اسم برای توصیف اعتماد به نفس و اطمینان در یک شخص، گروه یا سازمان استفاده شود.
مترادف‌های کلمه confident عبارتند از: self-assured، self-confident، assured، poised، و بسیاری دیگر. متضادهای کلمه confident عبارتند از: hesitant، unsure، و uncertain.
ریشه کلمه confident از واژه لاتین confidere به معنای اعتماد کردن به شدت تحت تأثیر قرار گرفته است. این واژه از دو کلمه con به معنای با و fidere به معنای اعتماد تشکیل شده است.
اولین مورد استفاده از کلمه confident در قرن ۱۶ میلادی بوده است. در آن زمان، این کلمه به معنای اعتماد به نفس و اطمینان در خود و دیگران استفاده می‌شد.
در گرامر، کلمه confident به عنوان صفت استفاده می‌شود و می‌تواند قبل از اسم قرار گیرد. به عنوان مثال: “She is a confident speaker” به معنای “او یک سخنران اعتماد به نفس است”. همچنین، می‌توان از کلمه confident به عنوان اسم استفاده کرد، به عنوان مثال: “He has a lot of confidence in his abilities” به معنای “او بسیار اعتماد به نفس در قابلیت‌های خود دارد”.
