لغت “Banal” یک واژه انگلیسی است که به معنای “بی‌مزه”، “عادی”، “تکراری” یا “بی‌روح” استفاده می‌شود. تلفظ این واژه به صورت /bəˈnɑːl/ است.
معنای “Banal” در فارسی می‌تواند به صورت “بی‌مزه”، “عادی”، “تکراری” یا “بی‌روح” ترجمه شود. این واژه برای بیان چیزی که بیش از حد معمول، بی‌مزه یا بی‌روح استفاده می‌شود. به عنوان مثال، یک ایده، یک گفتار، یک طراحی یا یک اثر هنری می‌توانند به عنوان “banal” شناخته شوند اگر بیش از حد تکراری و بی‌روح باشند.
مترادف‌های “Banal” عبارتند از: معمولی، تکراری، بی‌روح، بی‌مزه، بی‌نوآورانه، بی‌خلاقانه.
متضادهای “Banal” عبارتند از: جذاب، خلاق، نوآورانه، استثنایی، منحصربفرد.
تاریخچه و ریشه شناسی واژه “Banal” به سال ۱۸۴۶ برمی‌گردد و از واژهٔ فرانسوی “banal” گرفته شده است که به معنای “مشترک” یا “عمومی” است. در اصل، این واژه از لغت لاتین “banalis” به معنای “مشترک” یا “عمومی” گرفته شده است.
اولین مورد استفادهٔ واژه “Banal” در ادبیات و متون انگلیسی به صورت تخصصی در قرن نوزدهم مشاهده می‌شود. این واژه به طور گسترده در ادبیات، هنر، رسانه‌ها و مکالمات روزمره استفاده می‌شود.
برای مثال، در یک جملهٔ مثال، می‌توان گفت: “The movie was so banal that I fell asleep halfway through.” (فیلم به قدری بی‌مزه بود که در نیمهٔ راه خوابم برد.) در این جمله، “banal” به معنای بی‌مزه و تکراری به کار رفته است تا بیان کند که فیلم بسیار عادی و بی‌روح بوده و توانایی جذب تماشاگر را نداشته است.
به طور کلی، “Banal” یک واژهٔ منفی است که برای بیان چیزی که بیش از حد معمول و بی‌روح استفاده می‌شود. این واژه در ادبیات و مکالمات روزمره به کار می‌رود و می‌تواند به عنوان ابزاری برای توصیف و انتقاد از چیزهایی که بیش از حد تکراری و بی‌روح هستند، مورد استفاده قرار گیرد.
