چگونه گرانش کوانتومی با نظریه نسبیت عام تفاوت دارد؟
گرانش کوانتومی با نظریه نسبیت عام در دو جنبه مختلف تفاوت دارد. اولین تفاوت در مورد مقیاس است. نظریه نسبیت عام برای توصیف گرانش در مقیاس بزرگ، مانند سیارات و ستارگان، استفاده می‌شود، در حالی که گرانش کوانتومی برای توصیف گرانش در مقیاس کوچک، مانند ذرات، استفاده می‌شود. دومین تفاوت در مورد روش توصیف است. نظریه نسبیت عام برای توصیف گرانش از مفاهیم هندسی مانند فضا و زمان استفاده می‌کند، در حالی که گرانش کوانتومی برای توصیف گرانش از مفاهیم کوانتومی مانند حالت‌های کوانتومی استفاده می‌کند.
یکی از نتایج بدست آمده از الگوی گرانش کوانتومی، این است که زمان ممکن است محصول جانبی بیتهای کوانتومی (کیوبیت) درهم تنیده باشد که در مرزهای زمانی جهان به یکدیگر رسیده‌اند. این نتیجه نشان می‌دهد که در مقیاس کوچک، زمان به عنوان یک مفهوم کوانتومی، به شکل متفاوتی عمل می‌کند و این با نظریه نسبیت عام تفاوت دارد. همچنین، در گرانش کوانتومی، مفهوم فضا و زمان به شکل کوانتومی تعریف می‌شود و این با نظریه نسبیت عام که از مفاهیم هندسی برای توصیف فضا و زمان استفاده می‌کند، تفاوت دارد.
در نظریه نسبیت عام، گرانش به عنوان یک نیروی هندسی در فضا و زمان توصیف می‌شود. این نظریه برای توصیف گرانش در مقیاس بزرگ، مانند سیارات و ستارگان، استفاده می‌شود. در حالی که در گرانش کوانتومی، گرانش به عنوان یک ذره کوانتومی توصیف می‌شود. این نظریه برای توصیف گرانش در مقیاس کوچک، مانند ذرات، استفاده می‌شود.
یکی از مفاهیم کوانتومی که در گرانش کوانتومی مورد استفاده قرار می‌گیرد، حالت‌های کوانتومی است. در گرانش کوانتومی، گرانش به شکل حالت‌های کوانتو می تواند توصیف شود. این حالت‌های کوانتومی، به عنوان مثال، می‌توانند توصیف کننده موقعیت و سرعت ذرات باشند. در نظریه نسبیت عام، گرانش به شکل یک میدان هندسی در فضا و زمان توصیف می‌شود. این میدان هندسی، می‌تواند توصیف کننده مسیر حرکت ذرات باشد.
در کل، گرانش کوانتومی با نظریه نسبیت عام در دو جنبه مختلف تفاوت دارد. اولین تفاوت در مورد مقیاس است و دومین تفاوت در مورد روش توصیف است. در گرانش کوانتومی، گرانش به شکل حالت‌های کوانتومی توصیف می‌شود، در حالی که در نظریه نسبیت عام، گرانش به شکل یک میدان هندسی توصیف می‌شود.
